AKIN İRA

 

AKIN İRA

 

Futbol maçlarında günah keçisi olan ve hiç kimsenin sevmediği kişidir hakem..

Basketbol maçlarında.. hele euroligde satışları organize yapandır hakem...

Ama VOLEYBOL CAMİASI eski bir voleybol hakemin arkasından ağlıyor.

Herkes ama HERKES tarafından sevilen bir hakem vefat etti :AKIN İRA..

Hem hakem olacaksın hem de bu kadar sevileceksin..

Sen zoru başardın Akın abi..

Akın abinin sıfatları çoktu..

Beynelmilel hakem…Gözlemci…

Merkez hakem komitesi başkanı…

Olimpiyat komitesi üyesi...

Sıfatlar geçicidir.

Akın abiyi insan yapan onun kişiliğidir.

O’nun insanlara yaklaşım biçimidir.

Zekasıdır, hoş görüsüdür.

Eğitimidir… Mütevaziliğidir..

İnsanın içi dışı bir olunca çok seviliyor...

Sade bir insandı..

En son Akın abiyle Olimpiyat komitesi (tmok) evinde Oktar abi ve İdil Ulusoy la beraber yemek yemiştik...

Ben de onu Moda ya yemeğe davet etmiştim ama olmadı...

Ancak facebook’ta devamlı görüşüyorduk...

Benim tabirimle atışıyorduk...

“Amma gezdin be” diye sitem ederdim...

“Bülent sen de gez ..boş ver” derdi…

Ne yapsan yanına kar kalıyor...

Voleybol camiası bu ölüme benim gibi çok üzüldü..

Sevilen ve iyi insanların ölümü camiayı üzüyor...

Bir de hayat doluydu, enerjikti...

İnsan kabullenemiyor bir türlü..

Benimle Akın abi arasında tabiki çok olaylar olmuştur..

Zaten ben sinirli ve deli bir antrenördüm..

Bana kırmızı kart göstermeyen hakem yok gibidir..

Ama hiç öyle ciddi kötü olay yaşamadık biz..

Spor olayları sahada kalır çünkü...

Devam eden insanlığımız ve dostluğumuzdur..

Peki neydi bu Akın abiyle aramızda  olan bu sevginin sırrı ?

 Akın abinin sadece basit ve şeffaf olmasından..

Sıfatlarına değil kendisine güvenmesinden..

İnsan olabilmeyi becerdiğinden...

Herkese aynı mesafede olduğundan…

Tabii ki eski toprakların mütevaziliği de var…

Eğitim ve karakter bunlara yardım ediyor tabii ki…

Akın abiye ben saldırsam dahi kızmazdı…

Çünkü benim sevdiklerime saldırdığımı anlamıştı...

Keşke günümüzün politikacıları da böyle spor adamları gibi sevgi dolu ve mütevazi olsalar…

Ama bu işler eğitim ister…

Karakter ister, vicdan ister..

Bunlardan hiç biri bizim politikacılarda yok ki..

Olsa Türkiye bu günleri yaşamazdı zaten..

Koltuklarından kalkamama sebepleri de galiba altını pislettiklerinden dolayı..

Kokular ayyuka çıkıyor...

---