Cahillik Kötüdür, Cahillerin Dayanışması İse Felaket...

Son 3 olimpiyat oyunlarını yakından takip eden biri olarak hayretle sormadan edemiyorum:

Bir dizi yanlış neden ve nasıl tekrar eder durur?

Üstelik başarısız sonuçlar bu kadar açık seçik ortadayken.

Federasyonların çalışmalarını takip ediyorum.

Yine oy hesabıyla yapılan görevlendirmeler, atamalar adama iş vermeler...

Arkadaş, yandaş vs torpilleri

Bu filmi görmemiş miydik...

Sporda, sanatta ve bilimde torpilin işe yaramayacağını söylemek bile abestir.

Bu yanlışın en acı örneklerinden birini geçmiş dönemde voleybolda yaşadık gördük.

Dört koca yılı heba etmekle kalmadık, yetenekli, beyefendi bir genç antrenörü de harcadık.

Avrupa ve Dünya Şampiyonluğuna ulaşan bir jenerasyonu da...

Alt yapılarda da derin bir hayal kırıklığı...

Kifayetsiz bizim adamlar yüzünden emekler heba edildi.

Sadece geçmiş 4 yıl heba edilmedi ayni zamanda gelecek yıllarda riske edilmiş oldu.

Bunun bir çaresi yok mu?

Milli takımlara antrenör seçerken ölçülebilir, objektif kriterler olmalı.

Alt yapılarda görev yapacak antrenörlerde mutlaka saha deneyimi yanında akademik yeterlilik de aranmalı.

Hemen şu itirazı duyar gibi oluyorum:

Akademik eğitimi olmayan nice başarılı iyi antrenör var!

Bu çok doğru gibi görünen ve gizliden gizliye cehaleti ve tembelliği yücelten itiraza cevabımız şudur:

Bu başarılı ve iyi antrenörlerin akademik bilgiyle bir derece daha yukarı çıkmasının ne zararı olabilir!

2010 Dünya Şampiyonasında birlikte olduğumuz genç bir yardımcı antrenör sürekli kendilerine şans verilmediğinden yakınıyordu. Ne bir gün kitap okuduğunu gördüm ne de voleybol ile ilgili bir makale karıştırdığını...

Bir gün dayanamadım:

Dostum şikayet edeceğine kendini geliştirmeye çalışsan daha iyi olmaz mı dedim

Sonra bu kardeşimize altın tepside fırsat sunuldu.

Sonuç hiçte sürpriz olmadı benim için.

Çünkü şans herkese gelir, başaranlar ise sadece şansa hazır olanlardır

---