SULTANLAR 8. OLDU

SULTANLAR 8. OLDU

ALEV ANAKÖK

Ulusal Takımlarımızın aylardır süren yoğun maç trafiği Filenin Sultanları’nın Milletler Ligi müsabakalarıyla start almıştı. Ve yine Sultanların Dünya Şampiyonası Finalleriyle sona erdi.

Geçen sayımızda Efeler’in Dünya Şampiyonasında ki karşılaşmalarını uzun uzun anlatmış, dergimiz baskıya girecek olması nedeniyle Sultanlar’ın ilk grupta ki 3 maçına değinebilmiştim. Şimdi onların çok yoğun tempoda geçen diğer müsabakalarını paylaşacağım.

Ancak geçen ay ki yazıyı hatırlatmak, şampiyonanın bütünlüğünü sağlamak için bir kez daha bu bölüme almak istiyorum.

“B Grubu’nda mücadeleye başlayan takımımız Tayland sınavında bekleneni veremedi. Her ne kadar bahanelere sığınsak da ben Yarı Final hedefine kendimi hazırlarken bu yenilgiyi 2-3 de olsa (25-17, 29-31, 25-22, 19-25, 13-15) pek kabul edemiyorum. Bu nedenle detaylara fazla girmek istemiyorum. Ama şunu da söylemeden geçemeyeceğim; maç öncesi filedeki ısınmada rakibimiz bize karşı nasıl hücum yapacağının sinyallerini vermişti. Tüm maç boyunca da bunları uyguladılar. Bu disiplinli tempolarını ilk set dışında bozamadık. Sarıyer Belediyesi’nde oynayan Chatchu’yu durduramadık (33 sayı). Öyle oldu ki 5. Sette topu oyunda tutup blok ve defanslarını öne çıkarmak adına “kaçmasın diye”  servisi bile iyice yumuşattılar. Sonuçta istediklerini de elde ettiler.

Bu ilk maçın telafisi tabi ki var. Ama yine de “kaybetmemeliydik”. Hadi kaza kurşunuydu diyerek şimdilik geçiştireyim. Bu arada bizim yenildiğimiz bu takımı Polonya’nın 25-17’lik 3 setle 3-0 geçtiğini de not olarak düşeyim.

Devam edelim: İlk 2 sette ortadan az oynasak da Kim’in yokluğuyla gücünü iyice kaybetmiş G. Kore’yi 3-0 (25-14, 25-13, 25-13) çok kolay geçtik.

Bu moralle Dominik karşısına çıktık. Tutuk başladık. Rakibin blokları, etkili hücumlarına karşın biz top öldürmekte zorlanınca 10-10’dan sonra

durduk: 21-25.

2. ve 3. setlerde iyi oyunumuz 2-1 (25-21, 25- 18) öne geçmemizi sağladı.

4. Seti es geçiyorum. Çünkü sahada yoktuk:16-25.

İlginç bir 5. set yaşadık. 5-3 öndeydik. Ancak 4 numaradan yaptığımız hücumları sayıya dönüştüremeyince üst üste 4 sayı verdik: 5-7. Saliha’nın yerine giren İlkin’in etkili servislerine Ebrar’ın hücumları eklenince 10-7 oldu. Sonrası Ebrar’ın harika performansıyla (toplamda 29 sayı üretti), biz kaçtık, onlar kovaladılar ve 15-13 ile maça noktayı koyduk.”

Yazıyı böyle bitirmiştim. Şimdi kaldığımız yerden devam edelim.

Hırvatistan engelini güle oynaya 3-0 (25-14, 25-12, 25-12) aştık. Açık sayılı setler, rakibimize nasıl üstünlük kurduğumuzu zaten gösteriyor.

Bize grup birinciliğini getirecek Polonya maçında  anlatacak çok şey var.  

Yaklaşık 14 bin seyircinin önünde iyi başladığımız ama kaybettiğimiz ilk seti inşallah bir daha yaşamayız. Mücadeleye 5-1 başladık. 18-15’e kadar da önde geldik. Ne olduysa birden durduk. Servis karşılamamız bozuldu. Smaçörler plaselerle sayı alma yolunu seçince, rakip, defanstan kolay çıkardığı toplarla iyi hücum etmeye başladı. Sonuç: üst üste verilen 7 sayı ve 18-22. Meryem’in etkili servisleriyle 22-22 yapsak da hiç blok sayısı üretemeden set 22-25 gitti.

TV den seyreden her kez gibi bende şaşkınım. 2. Set başladı: 1-3. Eyvah!

Yok yok çabuk toparlandık. Üst üste 4 sayı: 5-3. Kaçan servislere rağmen 13-11 öndeyiz. Sonra 13-14 gerideyiz. Eda sahnede 16-14. Yürüyemiyoruz: 15-17. 18-20, 21-22. “Biz bitti demeden set bitmez” diyoruz ve Zehra’nın bloğuyla 25-23 ile 1-1’i yakalıyoruz. 

İnişli- çıkışlı grafiğimiz 3. Sette de devam etti. Onlar kaçtı, biz 16-17’ ye kadar kovaladık. 3 Sayılık bir atakla nihayet öne geçtik: 19-17. Sonrası geldi: 25-22.

4. Set yine işler bozuldu. Topları öldüremiyoruz. Bloklar çalışmıyor. Sonuç: 18-25.

Bu kadar değişken oyunumuz ortadayken sizler gibi bende 5. Sette ne yapacağımızı kestiremiyorum. Karşılıklı sayılarla başlıyor: 3-4. Hande’nin etkili servisleriyle bize dönen topları iyi hücumlarla sayıya dönüştürüyoruz: 8-4. Bu avantajın getirdiği moralle gerçek oyunumuzu sahaya yansıtıyoruz: 15-11. Oh... Dünya varmış. Bu 3-2’lik sonuçla ilk grubu birinci olarak tamamlıyoruz.

C Grubu ile birleşince puan sıralamasında; Sırbistan ile ABD’nin arkasından 3. sıraya yerleştik.

F Grubuna Almanya maçıyla başladık. 6-6’ya kadar karşılıklı sayılarla gelindi. Ancak durgunuz. Servis karşılamada sıkıtılar var. Böyle olunca hücumda da topları öldüremiyoruz. Bu da bize 5 sayıya patlıyor: 6-11. Ardından 8-13 geriye düşüyoruz. Eyvah! “Polonya maçının tekrarını mı yaşayacağız” derken düzelen manşetlerle ortadan hücumlar başlıyor, Hande sahnede: 19-17. Arkası geliyor: 21-18, 25-21.

2. Sete 3-6, 5-9 başlıyoruz. Aklımız başımıza çabuk geliyor: 12-10, 19-14, 22-15, 25-18.

Alışkanlık mı yaptık, nedir? 3. Sete de 5-8 giriyoruz. İlk sette ki gibi rakibimizi yakalamamız biraz uzun sürüyor: 17-17. 25-20 ile set vermeden 3-0 ile maça noktayı koyuyoruz. Mücadeleyi Eda 15, Hande- Zehra 12, Ebrar 11 (diğer karşılaşmalara oranla biraz geride kaldı), Saliha 7 sayıyla tamamlıyorlar.

Bu arada Kanada- Tayland’ı 3-1, ABD- Dominik’i 3-0, Sırbistan- Polonya’yı 3-0 geçiyor. Bu sonuçlar bizim çeyrek final yolunda bir ölçüde önümüzü de açmış oluyor. Hele bir gün sonra “Milletler Ligi’nde yenildiğimiz Kanada engelini aşarsak, yüzümüz iyice gülecek” diyerek günü kapatıyorum.

Öte yandan ilk grubu birinci bitiren İtalya’nın E Grubu ilk maçında Brezilya’ya 2-3 (20-25, 25-22, 25-22, 21-25, 15-17) kaybettiğini de not olarak düşeyim. Keske Egonu’nun 37, Gabi’nin 30 sayıyla oynadığı bu çekişmeli müsabakayı televizyon dan izleme şansını yakalayabilseydik.

Gelelim Kanada mücadelesine: 3-0 (25-22, 26-24, 28-26) kazandık.

Ama, işin içine “ama” diye başlayan kelimeyi koyduğunuzda işlerin pek iyi gitmediğini hemen anlarsınız. Bu karşılaşmada öyle oldu. Set sayılarının yakınlığı da zaten bunu gösteriyor.

3 sette de inişli- çıkışlı bir grafik. Bazen öndesiniz, sonra geriye düşüyorsunuz ve böyle sürüp giden maçtan hem de set vermeden galip ayrılmayı başarınca, sizde benim gibi “önemli olan kazanmaktı” diyerek bazı şeylerin üstünü örtmeyi yeğleyebilirsiniz.

2 gün sonra ABD  karşısındayız. 2 takım oyuncuları da birbirlerini iyi tanıyorlar. Çünkü Amerikalı oyunculardan bazılarının yolu ülkemizden geçti, hala takımlarımızda görev yapanlarda var. 2 takımda servis karşılamada sıkıntılar yaşayan oyuncuları topla buluşturmayı hedefleyerek başlıyor. Bu konuda biz daha başarılı olunca 18-15’e kadar önde geliyoruz.

Sonrası kötü: 18-20 (üst üste 5 sayı). Ve 22-25.

Karşılıklı sayılarla 2. Setin sonlarına önde giriyoruz. Bu kez hata yapmıyoruz: 25-21.

3. Sette 13-13 den sonra Amerika kaçıyor, biz kovalıyoruz ama olmuyor: 20-25.

4. Set: 6-6’dan sonra direk hatalar başımıza bela oluyor: 8-14. 13-19. Bırakmıyoruz: 18-19. Devamı yok: 22-25.

Kısacası Polonya’nın 3-0 kazandığı, bizi yenmesine karşın iyi bir görüntü vermeyen ABD’ ye 1-3 kaybediyoruz.

Bir gün sonra da bu Amerika Tayland dan 5. Sette karşılaşmayı kurtarabiliyor. Üstelikte 0-2’den gelip kazanıyor.

Bu müsabakanın ilginç notu ise; 3. Sette sayılar 9-5, belki de şampiyonanın en uzun rallisi yaşanıyor: 50.6 saniye.

F Grubu’nda ki son maçımızı Sırbistan ile oynuyoruz. Oynuyoruz da pek ortalarda görünmüyoruz: 8-14, 11-17, 14-21. Biraz kıpırdansak da devamı gelmiyor: 20-25.

2. Sette değişen bir şey yok. Servis karşılama da sıkıntılar sürüyor. 4’e fileye yakın paslar bloklara takılıyor. Biz ise, blok sayısı almadan bitirdiğimiz ilk sette ki gibi rakibin ataklarına engel olamıyoruz: 0-6,

11-17, 21-25.

Oyuna ortak olmak için son şansımız olan 3. Sete Derya- Saliha ikilisinin sayılarıyla 9-5 önde giriyoruz. Ne var ki 14-14 de yakalanıyoruz. 17-21 geriye düşüyoruz. Bırakmıyoruz. Nihayet sahada biz de varız: 21-21.

23-23 yine set gidiyor: 23-25.

Yenilgiyi unutup Polonya- Almanya müsabakasına kilitleniyoruz. Grubun sonuncusu Almanya acaba ev sahibinden set kopartıp, bizi grupta üçüncülüğe getirir, çeyrek finalde tekrar Amerika ile eşleşmemizi sağlar mı? Beklentisi içindeyiz. İstediğimiz oluyor. Almanya 4. seti 28-26 alarak bizi rahatlatıyor.

Çeyrek Final de ABD ile görülecek hesabımız var düşüncesiyle sahaya çıkıyoruz. Ancak rakibimiz sete 2 blok, bir servisten direk sayıyla 1-4 

başlıyor. Sonra 3-8. 10-10 rakibi yakalıyoruz. Ama servis karşılama da sorunlarımız var. Bu yüzden top öldürmek de zorluklar yaşıyoruz.  Plaselerimiz fazlalaşıyor. Biz ise servisleri adeta oyuncuların kucaklarına atıyoruz. Bunlar 16-16’dan sonra geriye düşmemize yol açıyor. Sonuç: 22-25.

Polonya’ya yeniler, Tayland dan 3-2 ile zor sıyrılan Amerika dan 1-3’ ün rövanşını almayı hedefleyerek çıktığımız maçın diğer 2 setinde adeta kayboluyoruz: 15-25, 20-25.

Bu sonuçla Şampiyonaya 8. olarak veda ediyoruz.

Şimdi tüm voleybol camiası her zaman olduğu gibi yine ikiye bölünecek. Bir grup çeyrek final oynayıp Dünya sekizincisi olmamızı olumlu bulacak. Diğer grup oyuncu seçiminden başlayarak, antrenörümüz Guidetti’nin takımı iyi yönetemediğini söyleyecek.

Bana gelince; geçen sayıda Tayland ile Dominik maçlarıyla ilgili yorumlarımda iyi oynamadığımızı vurgulamıştım. Bu yazıda da karşılaşmaları anlatırken, satır aralarında görüşlerimi paylaştığım için daha fazla detaya girmeyeceğim.

Çeyrek Finali biz set alamadan 0-3 ile noktalarken, diğer takımlar her şeylerini ortaya koydukları için şampiyonaya alkışlarla veda ettiler.

Sonuçlar şöyleydi: İtalya- Çin: 3-1, Brezilya- Japonya: 3-2 (Japonya 2-0 öndeydi), Sırbistan- Polonya: 3-2 (Boskovic 36, Stysiak 40 sayı). 

Yarı Final: Sırbistan- ABD: 3-1, İtalya- Brezilya: 1-3.

Finalde; Boskovic’in 24 sayısıyla Sırbistan- Brezilya’yı 3-0 yendi ve şampiyon oldu.

Gelelim ülke içine: AXA Sigorta Kadınlar Kupa Volley de grup maçları sonunda 6 takım (Eczacıbaşı Dynavit, Kuzeyboru, THY, Aydın B.Bld., Galatasaray HDI Sigorta, Sarıyer BLD. çeyrek finale yükseldiler.

Efeler Ligi’nde ise 6. haftayı geride bıraktık. 

Spor Toto Şampiyonlar Kupası’nı Vakıfbank’ı 3-0 (25-23, 25-21, 25-21) yenen Fenerbahçe OPET 4. kez kazandı.

İki takımında bolca hata yaptığı mücadelede; Fedorovtseva’nın 6 servis, Eda’nın 4 blok sayısı ve hücumda % 86’lık performansı, Vakıfbank da Egonu’nun 22, iki köşe oyuncusu Gabi’nin 6, Dalderoop’un 4 sayıyla maçı tamamlamaları karşılaşmanın ilginç notlarıydı diyerek yazıyı tamamlayayım

.. NOT: Manşet Voleybolun Sesi Dergisi 198.Kasım sayısından alınmıştır. 

---